Sambo
Sambo (ros. самбо) – powstała w 1. połowie XX wieku rosyjska sztuka walki łącząca techniki judo z regionalnymi odmianami zapasów z terenu dawnego ZSRR. Jest uznawana za dyscyplinę sportową.Mimo że sambo oryginalnie powstało jako jednolity system walki, obecnie można wyróżnić trzy jego główne style:
- Sambo sportowe (Борьбa Cамбо) - stylowo zbliżone do jujutsu oraz zapasów, polega na walce w stójce oraz parterze za pomocą chwytów; dozwolonych jest większość dźwigni, rzuty, trzymania; zabronione są duszenia).
Amerykańską odmianą sambo sportowego jest tzw. freestyle sambo, w odróżnieniu od klasycznej wersji rosyjskiej dopuszczone jest stosowanie większej gamy chwytów (przede wszystkim duszeń), jego reguły zostały skodyfikowane w 2004 roku przez American Sambo Association. - Sambo bojowe (Боевое Самбо) - podstawowy styl, używany w celach militarnych i samoobrony cywilnej, kładzie nacisk na walkę przeciwko uzbrojonemu przeciwnikowi; zawiera wszelkie techniki obezwładniania przeciwnika (chwyty oraz uderzenia), a także techniki walki bronią (nożem, bagnetem, pałką itp.); występuje również w wersji sportowej, w której dozwolone są wszelkie chwyty w parterze i stójce (w tym duszenia) oraz uderzenia w stójce (w tym kolanami i łokciami); wszechstronność sportowego sambo bojowego sprawia, że przedstawiciele tego stylu odnoszą znaczące sukcesy w MMA (np. Fiodor Jemieljanienko, Aleksandr Jemieljanienko, Andrej Arłouski, Siergiej Charitonow).
- Sambo militarne - zbiorcze określenie różnorodnych wyspecjalizowanych wariacji sambo, które wyewoluowały z sambo bojowego wraz ze zmieniającymi się wymaganiami współczesnego pola walki; co do zasady przeznaczone do wyłącznego użytku jednostek specjalnych Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej (specnazu), sił szybkiego reagowania policji (np. oddziałów antyterrorystycznych) oraz formacji Federalnej Służby Bezpieczeństwa.
